metaliczne
Encyklopedia PWN
krzem, Si, silicum,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 14;
metale
substancje odznaczające się dobrym przewodnictwem elektrycznym i cieplnym, charakterystycznym połyskiem, dużą wytrzymałością mechaniczną oraz plastycznością.
[łac. metallum < gr. métallon ‘kopalnia’, ‘kruszec’],
rodzaj obróbki cieplno-chemicznej polegający na dyfuzyjnym nasycaniu powierzchniowych warstw przedmiotów stalowych różnymi metalami, najczęściej chromem (chromowanie dyfuzyjne) lub aluminium (aluminiowanie dyfuzyjne), rzadziej cynkiem lub tytanem, w celu uzyskania określonych właściwości tych warstw (żaroodporności, odporności na korozję lub wysokiej twardości);
meteoryty
okruchy i bryły skalne lub metaliczne, o masie od kilku g do kilkudziesięciu t, spadłe na Ziemię z przestrzeni kosmicznej.
[gr. metéōros ‘unoszący się w powietrzu’],
minerał
pierwiastek chemiczny lub związek chemiczny powstały w przyrodzie w wyniku naturalnych procesów geologicznych lub kosmologicznych, o określonym składzie chemicznym i właściwościach chemicznych i fizycznych oraz strukturze krystalicznej.
[łac.],
morfidowate, Morphidae,
rodzina motyli;
